- гулобтун
- [گلابتون]1. риштаҳои нозуки тилло ва нуқра, ки ҳамроҳи тори абрешим дар зарбофӣ ба кор меравад2. гулҳои барҷаста аз риштаҳои зарин ва нуқрагӣ, ки рӯи парчаҳо медӯзанд3. бофтаи абрешимӣ ба ранги мӯ, ки бо кокулон якҷоя мебофанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.